Ο καλός λύκος και η κακιά κοκκινοσκουφίτσα Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό λυκάκι και έπρεπε να πάει φαγητό στη γιαγιά του που ήταν άρρωστη. Πριν βγει έξω είπε η μαμά λύκαινα: - Πρόσεχε της κακές κοκκινοσκουφίτσες. - Εντάξει. Γεια! είπε το λυκάκι και έφυγε. Στον δρόμο είδε μια κοκκινοσκουφίτσα και τη ρώτησε: - Που πας; -Στις κούνιες να παίξω. Όπως το λυκάκι περπατούσε η κοκκινοσκουφίτσα του παίρνει το καλαθάκι με το φαγητό και άρχισε να τρέχει. Μόλις το λυκάκι το κατάλαβε άρχισε να τη κυνηγάει. Ξαφνικά έφτασαν σε μία έρημο και άρχισαν να ζεσταίνονται.Νύχτωσε και το λυκάκι φοβότανε. Ήθελε να γυρίσει πίσω και γι' αυτό άρχισε να τρέχει. Μετά από λίγο ένιωσε ένα τσίμπημα στο κεφάλι άνοιξε τα μάτια του και είδε ότι βρίσκετε στο δωμάτιό του. Χρυσούλα  Το μικρό λυκάκι πρέπει να πάει φαγητό στην άρρωστη γιαγιά του. «Προσοχή. Στο δάσος κυκλοφορούν επικίνδυνες Κοκκινοσκουφίτσες και κυνηγοί», είπε η μαμά λύκαινα στον Άκη, το μικρό λυκάκι. «Γιατί να θέλουν το κακό μου;» «Γιατί πολλοί άνθρωποι είναι κακοί. Γι' αυτό να προσέχεις και να πας από το γρήγορο μονοπάτι». Έτσι, το λυκάκι πήρε το καλάθι με το φαγητό και άρχισε να βαδίζει προς το σπίτι της γιαγιάς του. Δεν άκουσε όμως τη μητέρα του και πήρε το άλλο μονοπάτι γιατί είχε πιο πολλά λουλούδια για να μαζέψει για τη γιαγιά του. Εκεί που μάζευε λουλούδια εμφανίστηκαν μπροστά του η Κοκκινοσκουφίτσα και ένας κυνηγός. «Γεια σου, μικρό λυκάκι. Για πού το 'βαλες;» ρώτησε η Κοκκινοσκουφίτσα. «Πάω φαγητό στην άρρωστη γιαγιά μου, αλλά νομίζω πως χάθηκα» είπε κλαίγοντας ο Άκης. Η Κοκκινοσκουφίτσα έδειξε το μακρύτερο δρόμο στο λυκάκι για να φτάσει γρηγορότερα με τον κυνηγό στο σπίτι της γιαγιάς. Ο κυνηγός και η Κοκκινοσκουφίτσα έφτασαν στο σπίτι της γιαγιάς, της πήραν τα ρούχα και την έκλεισαν στην ντουλάπα. Ο κυνηγός έβαλε το νυχτικό της γιαγιάς και ξάπλωσε στο κρεβάτι της, ενώ η Κοκκινοσκουφίτσα είχε κρυφτεί κάτω απ' το κρεβάτι για να κάνει τη φωνή της. Όταν το λυκάκι έφτασε στο σπίτι, έτρεξε να αγκαλιάσει τη γιαγιά του. - Γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μικρά αυτιά; - Γιατί είμαι γριά και δεν ακούω καλά. - Και γιατί έχεις τόσο μικρά νύχια; - Γιατί μόλις τα έκοψα. - Και γιατί έχεις τόσο μικρά δόντια; - Γιατί δεν είμαι η γιαγιά σου. Είμαι ο κυνηγός και επιτέλους θα σε πιάσω. Και ο κυνηγός βγάζει του τουφέκι του και πάει να πυροβολήσει το λυκάκι. Εκείνη την ώρα, εμφανίστηκαν ο μπαμπάς και η μαμά του Άκη με άλλους δέκα λύκους. Με το που τους είδαν, η Κοκκινοσκουφίτσα και ο κυνηγός το έβαλαν στα πόδια και άρχισαν να τρέχουν σαν τρελοί. Η γιαγιά κατάφερε να βγει από την ντουλάπα και από τότε έζησαν οι λύκοι καλά κι εμείς ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!! Αντιγόνη  Γράφουμε τα δικά μας ποιήματα εμπνευσμένοι από τα Λίμερικ του Edward Lear.
Η Ραλού η τρελοκοτσιδού Η Ράλου η κοτσιδού η μικρή μας αλεπού κάνει βόλτες στο μπαράκι, το μικρό μας ζουζουνάκι. Αχ! η Ράλου η τρελοκοτσιδού. Αντιγόνη Το παγωτό Ένα παγωτό το πιο λαχταριστό θα πάει στην παραλία θα κάνει βουτιές με την Λία το κρύο παγωτό το πιο λαχταριστό. Χρύσούλα Η Αριάδνη Η Αριάδνη η μικρή είναι όμορφη πολύ κάθε μέρα μου γελά κι όλος ο κόσμος την αγαπά. Η Αριάδνη η μικρή είναι πάντα γελαστή. Αποστολία Η Αρτεμούλα και οι κοτες στην αυλή Η Αρτεμούλα η καλή είχε κότες στην αυλή τις τάισε πολύ φαί και έσκασαν σαν κερί η Αρτεμούλα η καλή στενοχωρήθηκε πολύ! Αγγελική Η Τρελούλα η τρανή, ήταν αθλήτρια σωστή έκανε όλο αθλήματα και όλο χοροπηδήματα. Ισαβέλα Η Χρυσούλα Η όμορφη Χρυσούλα με την γλυκιά μουρμούρα τρώει μακαρόνια με κυμά και πέφτει με τα μούτρα στο χαλβά Η Χρυσούλα η καλούλα με τα χρυσά της ούλα. Ελεάνα Ο Billy ο μαντήλι ο Birbilotiri βγήκε βόλτα για παγωτό αλλά του έκατσε στον λαιμό. Ο φοβερός Billy ο μαντήλι. Κωνσταντίνος Συζητούσαμε στη Μελέτη για τις μέλισσες, στα εικαστικά για τα κόμιξ και να τα... ...μελισσοκόμιξ!  Επισκεφτήκαμε το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής και γράψαμε τις παρατηρήσεις μας σε ένα γράμμα που το στείλαμε στην κυρία Δήμαρχο.  Και φυσικά χαρήκαμε πολύ όταν πήραμε την απάντηση της κυρίας Δημάρχου: Στις ώρες των υπολογιστών το τελευταίο διάστημα διαλέξαμε μύθους του Αισώπου, σχετικές φωτογραφίες που βρήκαμε στο ιντερνετ και φτιάξαμε με τον διπλανό μας μικρά βιβλιαράκια. Είναι όλα συγκεντρωμένα εδώ: 
Αντιγόνη 
 Το ποδήλατο Στο ποδήλατο ανεβαίνω και με χάρη όλο τρέχω το αγαπάω το φροντίζω και συχνά το καθαρίζω Εύη  Το ποδήλατό μου Έχω ένα ποδήλατο όμορφο γυαλιστερό και με πάει όπου θέλω εγώ στο δρόμο ή και στο βουνό. Κόκκινο, άσπρο, μπλέ, κίτρινο, καφέ, χρυσό και ασημί φύγαμε στη στιγμή. Μελίνα  Το κίτρινο ποδήλατο Ένα κίτρινο ποδήλατο στην άκρη περιμένει ένα παιδάκι να το πάρει να το χαρεί να παίξει Όμως κανείς δεν το θέλει πια είναι βρώμικο και κοστίζει πολλά λεφτά! Χρυσούλα  Το ποδήλατό μου Το ποδήλατό μου ήταν πάντοτε δικό μου είναι πολύ καλό και δεν θα το αποχωριστώ. Χρήστος  Το ποδήλατό μου Το ποδήλατο μου το αγαπώ και ποτέ δεν θα το αφήσω θα πηγαίνω βόλτα με αυτό και μετά θα το γυρίζω πίσω. Όλγα  Το ποδήλατο Το ποδήλατό μου είναι αυτό και δε θέλω να το αποχωριστώ μου αρέσει παρα πολύ και το θέλω όλη μου τη ζωή. Βασίλης  Ποδήλατο Ποδήλατο,ποδήλατο πόσο σε λατρεύω θα ήθελα μαζί σου πάντα να χορεύω! Πάνω,κάτω αριστερά και δεξιά στη λιακάδα,στη βροχή θα 'μαστε πάντα μαζί. Ισαβέλλα  TO ΠΟΔΗΛΑΤΟ Ποδήλατο,ποδηλατάκι είσαι πολύ ομορφάκι μα τι να πω κι εγώ που τόσο σ' αγαπώ. Μαριλένα  Το ποδήλατό μου Είναι πολλά ποδήλατα μα ένα μου αρέσει! Το δικό μου! Ας λένε ότι ειναί μικρό, χάλια και απλό μα εγώ αυτό αγαπώ!!!!! Αποστολία  Το πολυταξιδεμένο ποδήλατο Ήταν μια φορά ένα ποδήλατο που ήταν και πολυταξιδεμένο. Με όλο τον κόσμο στην σέλα του τόσο σοφό. Το βράδυ τα φώτα του άναβαν κόκκινο πίσω και μπλε μπροστά. Σταύρος  Το ποδήλατό μου Ποδηλατάκι μου γλυκό μόνο εσένα αγαπώ. Κι όταν πάω στο σχολειό μόνο εσένα θα σκεφτώ. Αγγελική  |
RSS Feed
